Wat is dat snel gegaan zeg!!
Een tijd met ups en downs.
We hebben er veel geleerd, over de Noren, de taal en het leven hier.
De Noren zijn erg op zich zelf ( dat wisten we natuurlijk wel ) maar altijd bereid om te helpen.
Er is een groot verschil tussen de Noren op het platteland en de Noren uit de grotere steden.
Met de Noren die we op de camping hebben ontmoet hebben we beter en makkelijker kontakt dan met de buren om ons heen.De buren moeten we telkens uitnodigen en dan is er leuk buren kontakt maar uit zichzelf komen ze niet makkelijk.
De taal valt niet mee....
Met name omdat het Nynorsk is wat ze hier spreken en een zwaar dialect en wij hebben in Nederland Bokmål geleerd wat ze in het overgrote deel van Noorwegen spreken behalve in deze provincie ( hebben wij weer )
We kunnen ons aardig redden en wachten geduldig op de cursus die ons is beloofd.
Met het werken in het bejaardehuis wat Annelies nu doet is het soms lastig omdat de oudere mensen niet duidelijk spreken en ook een zwaar dialect hebben. Maar ook dat gaat steeds beter en Annelies begint al een enkel dialect woordje mee te kletsen.
Het leven zo dicht in de natuur is geweldig!!!!
Albert geniet met volle tuigen van het buiten bezig zijn met hout, de tuin en het huis.
We genieten van de ruimte om ons heen en beseffen ons steeds dat we helemaal vrij staan dus geen vaste buren hebben, er niemand op je bord kijkt als je buiten wilt eten enz!!!
We zitten ook veel buiten of op de veranda of als het regent aan de zijkant op de overdekte veranda.
Wat missen we hier ...........
Natuurlijk Marloes en Jasper !!!
Dat heeft verder geen uitleg nodig
Onze vaste vrienden en familie
Maar hoe raar het ook klinkt sommigen hebben we het afgelopen jaar meer gezien dan toen we in Nederland woonden.
En daar hebben we nu een leuk mail kontakt mee.
Het gemak waarmee je alles deed in Nederland........
-even de telefoon pakken om iets te regelen... moet je hier 3 keer over nadenken hoe je dat gaat zeggen
-even naar de super of de gamma als je iets vergeten bent... vergeet het maar de super wil nog wel maar dat is alles.
- even een bloemetje halen.... doen we hier niet meer veel te duur en niet om aan te zien voor een verwende Nederlander.We halen het wel uit de natuur, ook erg mooi en ligt ook wel in mijn straatje.
-De markt iedere week kan ik erg missen al dat fruit en de groenten.
-Annelies kan haar werk soms missen /Albert helemaal niet.-Mijn fiets.......... het gemak waar mee je even op de fiets stapt om wat te doen!!!
Ach zo zijn er natuurlijk altijd dingen die je mist maar waar je weer andere dingen voor terugkrijgt.
Op naar het tweede jaar.
Hopelijk dat de stijgende lijn in de massages zich verder voorzet.
Iedereen is erg tevreden dus dat zal wel goed komen.
Sinds de laatse publicatie in Vest Telemark Blad, tijdens de Noorse massage dag en een mailing naar verschillende bedrijven, is het eerste bedrijf al over de brug voor een tweewekelijkse bedrijfsmassage. Verwachting is dat er snel meerdere zullen volgen.
Dus vol goede moed verder in het tweede jaar.
