Een weekendje weg in Noorwegen………

Om het nieuwe onderkomen van Albies eens nader te bekijken, hebben Marina en ik besloten om een lang weekend (8-11 febr) over te vliegen. Na het nodige uitzoekwerk, is gekozen voor een goedkope vliegtrip met Ryanair vanaf Bremen (tip: Op vliegveld Bremen is de whisky en shag goedkoper als in Nederland). Na een voorspoedige autoreis en vliegtrip kwam de eerste kink in de kabel: zware mist op het vliegveld Torp. Helaas moesten we dus uitwijken naar het grote vliegveld Gardamoen, ten noorden van Oslo. Gelukkig was er wel een bus geregeld van Gardamoen naar Torp. Na een totale vertraging van bijna 4 uur zijn we toch op Torp aangekomen waar we eindelijk Annelies en Albert in de armen konden sluiten.

Hup, in de auto en op weg naar huize Albies in Vradal. Weer bijna 3 uur rijden over wegen waar spijkerbanden in de wintermaanden duidelijk geen overbodige luxe zijn. De reistijd geeft dan wel een goede mogelijkheid om even bij te kleppen over de laatste ontwikkelingen.
’s Nachts rond één uur op het honk, even drinken en dan gauw slapen in een heerlijk zacht bed.

Zaterdag was een drukke dag, Annelies moest werken en Albert, kreeg tot zijn schrik zomaar 6 klanten op die dag. Blijkbaar hebben wij een positieve invloed op de klantenkring. De buurt wezen verkennen en het dorpje ingelopen. Het is vrij beperkt en dus je bent er snel weer uitgelopen. ’s Avonds wafels gebakken wat in Noorwegen een grote culinaire hit blijkt te zijn.

Zondags was het schitterend weer, dus zijn we met zijn vieren gereden naar het Vradal Skipanorama. Bovenaan de berghelling zijn ze een groot huttenpark (Hytte) aan het bouwen. Ze liggen er schitterend bij, maar de bedragen zijn er ook dan naar. Een startprijs van omgerekend € 150.000 oplopend naar € 360.000, dat zijn toch hele bedragen!!! Nog samen met Albert een stevige wandeling gemaakt met een avontuurlijke terugtocht.
Annelies had inmiddels uitgebreid en heerlijk gekookt. Mark was ook thuis, dus gezellig met zijn allen gegeten.

Maandag stond in het teken van de terugtocht. Aangezien het schitterend weer was met een strakblauwe lucht hebben we gekozen voor de alternatieve toeristische route; via Kviteseid, Fjagesund, Ulefoss en Porsgrunn naar het vliegveld. Aangezien twee auto’s een file betekent, een zeer rustige rit met zeer mooie vergezichten waarbij de bergen weerspiegeld werden in het water. Het is dan opvallend hoe afgelegen bepaalde hutten liggen. Je moet er soms uren voor rijden en dan ook nog eens met een bootje over om er te komen. Op het vliegveld inchecken, afscheid nemen en dan maar wachten op het vliegtuig. Op dat moment verliet het geluk ons; vanwege de mist werd de vlucht geannuleerd. Er werd ons wel een alternatief geboden om ’s nachts naar Stansted te vliegen (als die vlucht ook zou komen) en dan de volgende avond naar Bremen terug te vliegen. Alternatief was twee dagen wachten tot de volgende vlucht naar Bremen. Na lang discusseren en overleg met Annelies en het thuisfront, besloten om terug te keren naar Vradal om dan zelf een vlucht te boeken vanaf Gardamoen. Dan hadden we in ieder geval meer zekerheid dat de vlucht vertrok, aangezien dit blijkbaar het seizoen is dat mist veelvuldig voorkomt (koude lucht over warm fjord water) en Gardamoen wel de faciliteiten bezit om onder slechte omstandigheden te vliegen. Na de lange rit weer terug op het honk en snel een vlucht geboekt voor woensdag.

Dinsdag was een onverwachte vrije dag. Toch iedereen ingelicht die het moest weten en er het beste van maken. ’s Ochtends was het reeds erg mistig in het dal, maar Mark belde van boven de piste dat het daar strak blauw was. In de middag zijn de dus naar boven gegaan waar Marina de ski kunsten heeft toegepast (de meeste pistes zijn blauw, breed en licht glooiend).

Woensdag morgen vroeg de bus genomen naar Oslo en Gardamoen en vandaar ‘s avonds naar Amsterdam gevlogen. Na een voorspoedige ongeplande treinreis waren we ’s avonds laat weer thuis.

En….in het weekend als toegift nog een tripje naar Bremen. Daar stond de auto gelukkig nog trouw te wachten.

Kort samengevat: een fantastisch verblijf en een lange…, lange…., lange…. reis. (de foto's inclusief een aantal panorama's zijn toegevoegd aan het fotoalbum)

Een half jaar later.

Eens even gaan zitten voor een evaluatie van dit afgelopen half jaar.

Het huis is geweldig op geknapt en we blijven voorlopig nog wel bezig met van alles en nog wat aan te pakken.
Het laatst is de toilet aan de beurt geweest die moest nog even gedaan worden voor we de hoos aan loge's kregen.
Verder staan de waskamer en de plinten in de hal plus deur sponningen nog op het programma en natuurlijk het kleine halletje en de garderobe.

Het werken in het hotel valt niet mee het is erg zwaar maar ook dat went en je wordt er goed gespierd van Ha Ha!!
De kontacten met mijn collega's lopen nu wat soepeler, na een flinke aanvaring beginnen ze aan mij te wennen en ik aan hun.
De gemeente helpt me om een andere baan te vinden in de omsorg ( verzorging) of op de barne hage (kleuterschool ).

Albert zijn massage praktijk begint langzaam te lopen dat heeft tijd nodig. In het hotel is hij voor het personeel nu 1 uur in de 14 dagen beschikbaar, met Stoelmassage en dat wordt door het hotel betaald. Dat loopt storm dus daar zal wel gauw uitbreiding op komen.
Om de gaten te vullen werkt hij ook voor de gemeente en knapt wat gebouwen op, de tijd kan hij zelf indelen dat is makkelijk met de massage klanten.
We zijn al wel bekent in de hele omgeving hier omdat we veel folders hebben verspreid en al een keer in de krant hebben gestaan. Ook komt er elke week een advertentie in het regionale krantje en mond op mond reclame doet natuurlijk ook veel. Alle klanten zijn erg enthousiast, waarbij er ook een aantal uit het dorp zijn.

We zijn begonnen in een koortje van de gemeente kviteseid. Het is een heel klein koor ongeveer 12 man en het klinkt zoals wij een lied voor het eerst zongen in het koor in nederland om het even uit te proberen. Maar dat mag de pret niet drukken, het gaat om de kontacten.
Ik ben begonnen met een schilders bijeenkomst, er wordt niet geschilderd maar besproken waar je mee bezig bent en er wordt gekeken waar geexposeerd kan worden, goed voor mijn noors dus

De taal .......... Help!!!!!
We hebben in nederland bokmål geleerd en hier spreken ze nynorsk en een zwaar dialekt dat valt dus niet mee.
We hebben een poos les gehad op de `Steiner skole`in fyresdal maar dat schoot niet zo op en het was erg ver rijden we zijn dus nog opzoek naar een goed alternatief ( ik denk dat het de buurvrouw wordt die spreekt ook dialekt )

De buurtjes zijn erg aardig maar je ziet ze niet zoveel nu in de winter, dus als ik er een los zie lopen buiten roep ik meteen voor een kop koffie en dat is dan erg gezellig.
De mensen van de stacaravans, hier vlak bij, zijn erg vriendelijk en komen wat vaker zelf voor kontact zoals met oud en nieuw.
Daarbij helpen ze ons regelmatig met het opstellen van een goed lopende brief of tekst op een foldertje.
En natuurlijk de gewoontes van de noren.

Buiten dit alles is het erg genieten hier van de natuur en het uitzicht.
Het is nu al vanaf half november winter en er ligt erg veel sneeuw en ijs. want het dooit hier ook regelmatig en dan vriest het weer op, dat is voor het pad naar boven heel vervelend met onze auto geen probleem maar met de auto van Mark wel en het lopen valt dan ook niet mee dus ben ik blij met mijn `gebit`(pinnen onder de schoenen die je er aan een elastiek zo om kan doen )

Er lopen regelmatig reeen rond het huis maar die zien we nooit ( balen!!!! ) we zien het aan de sporen.
De das die regelmatig bij ons huis liep is nu in winterslaap dus zien we niet. maar er zijn des te meer vogels die bij ons komen eten.
De elanden komen niet zo dicht bij huis maar als we langs de bosrand lopen. boven ons huis. zien we erg veel sporen.

Het gemis van nederland .........ja ach, wat zal ik daar van zeggen........

We missen natuurlijk Marloes en Jasper erg, gelukkig zien we ze regelmatig en hebben we ook veel kontact via de P.C...... maar toch!!
Met vrienden hebben we ook via de P.C. kontact en we hebben regelmatig vrienden over.
Alberts broer en zijn vrouw zijn al geweest mijn broer met vrouw is net geweest en dat is heel erg fijn.
Mijn oud collega is pas geweest en over een week komen Paul en Els met de kinderen.

Wat ik ook wel mis is de markt, ik was pas in nederland even op de markt in Zeist en toen had ik echt iets van,Wwaauw!!! wat een weelde!!! dat heb je hier dus niet, die overvloed aan spullen, vooral de bloemen en de vele groenten.
Wij hebben 2 maal in het jaar een markt maar dat is niet zo als de markt in nederland.

Ik zou haast Mark vergeten, die is sinds december skileraar en geniet volop van de hele dag op ski's staan en het les geven. het is ook geweldig om te zien hoe dat jong zich beweegt op de ski's Albert doet geen moeite meer om hem bij te houden.
In het weekend werkt hij nog in het restaurant van het hotel.
Verder heeft hij 2 sollicitatie's uitstaan en dat is nog even afwachten wat dat wordt.
Een nieuwe opleiding zit nog wel in zijn hoofd, dus wie weet!!

Volgens mij is het aardig wat info over het eerste half jaar maar wil je nog wat weten ......VRAAG HET!!!!!