De herfst loopt nu op zijn eind en de eerste sneeuw hebben we al gehad, boven op de bergen ligt al een beetje sneeuw. Op de ski hellingen wordt al volop sneeuw geproduceerd. Ze willen eind november open gaan voor de eerste afdaling, Ben benieuwd of dat lukt. Vorig jaar hebben we op Mark zijn verjaardag, 8 december, voor het eerst geskied.

Hier beneden is het toch nog herfstig.

Het was een hele vruchtbare herfst we hebben volop bessen geplukt.

De kelder staat nu dus vol potten bosbessen jam, aalbessen saus, titebære jam.

De appelbomen waren niet heel vruchtbaar dit jaar, dus hebben we zo langs weggetjes wat bij geplukt. Er staan hier erg veel appelbomen en niemand doet er wat mee............ nou wij wel!!!

Dus veel potten appelmoes grof en fijn ( je hebt altijd zeurkousen die geen stukjes willen), potten appelcompote voor de appeltaart. Verder hebben we er erg veel appels in de kelder gelegd en maar kijken hoe lang dat goed blijft.

De herfst was ook goed voor de paddestoelen, dus hebben we canterellen gezocht en veel andere paddestoelen van de buren gekregen zoals de trechter canterel, eekhoorntjes brood en de gele stekel zwam erg lekker allemaal en zo veel dat de vriezer goed dienst doet.

Ik heb ook geprobeerd om wat te drogen ik ben benieuwd hoe dat is .

Drogen is ook erg leuk met de appeltjes en al de kruiden uit de tuin.

Wij gaan regelmatig groente halen op de"Steinerschool" zo`n 30 km hier van daan en hebben daar boerenkool ondekt ( niet zo gek want daar werken veel Nederlanders ) dat kennen de noren niet als groente, dus ook daar van heb ik mijn slag geslagen en de vriezer gevuld.

Ook de ouderwetse groenten kom je daar tegen, dus proberen we die ook uit zoals pastinaak.

Ze hadden aan het eind van het seizoen ook veel groene tomaten, mijn moeder maakte ze in en dat was erg lekker, dus het recept weer achterhaald en ook die staan nu achter het glas te turen.

We vinden het helemaal geweldig zo met de seizoenen en de natuur leven. Het is een beetje een sport om te kijken wat je met alles kan doen .

Albert is met een noor een weekend wezen

vissen in de bergmeren.

Het leverde niet heel veel op maar toch

zo`n 8 mooie forellen. Mark gaat ook

nog wel eens vissen met het net in het meer.

Het huis vordert gestaag de veranda is aan de voorkant klaar en erg mooi geworden. De bijbehorende vogelhuisjes zijn er ook en worden al druk bezocht (vooral door Lucy)


Nu het wat onbestendiger wordt buiten is Albert met de "PUB" begonnen beneden in de kelder en ook dat is weer erg mooi. Die jongen heeft goud aan zijn handen, nooit gedacht dat het klussen zo goed zou bevallen.

Ook aan de dieren is gedacht.Voor de komende winter hebben we een ruif gemaakt in de verwachting dat op z'n minst een paar reëen iets te eten komen halen. Zou natuurlijk gaaf zijn als er een eland komt.

De massages gaan steeds beter, vooral de bedrijfsmassages gaan nu goed lopen.

Mijn werk bevalt heel erg goed. Ik haal er erg veel voldoening uit.

Eind november staan we weer op de kerstmarkt, maar nu in Seljord. Zijn daarvoor uitgenodigd en staan lekker binnen.

Weer met bonbons en kaarten dat wordt dus nog even hard werken om al de bonbons af te maken ik ben al begonnen met de marsepijn bonbons met rumrozijnen. Die zijn niet onderhevig aan bederf. De anderen worden met room of ei bereidt en dat moet nog even wachten.

De toestemming om voedsel te verkopen hebben we al binnen.

1 jaar noorwegen

Al 1 jaar in noorwegen..........

Wat is dat snel gegaan zeg!!

Een tijd met ups en downs.

We hebben er veel geleerd, over de Noren, de taal en het leven hier.

De Noren zijn erg op zich zelf ( dat wisten we natuurlijk wel ) maar altijd bereid om te helpen.

Er is een groot verschil tussen de Noren op het platteland en de Noren uit de grotere steden.

Met de Noren die we op de camping hebben ontmoet hebben we beter en makkelijker kontakt dan met de buren om ons heen.



De buren moeten we telkens uitnodigen en dan is er leuk buren kontakt maar uit zichzelf komen ze niet makkelijk.


De taal valt niet mee....

Met name omdat het Nynorsk is wat ze hier spreken en een zwaar dialect en wij hebben in Nederland Bokmål geleerd wat ze in het overgrote deel van Noorwegen spreken behalve in deze provincie ( hebben wij weer )

We kunnen ons aardig redden en wachten geduldig op de cursus die ons is beloofd.

Met het werken in het bejaardehuis wat Annelies nu doet is het soms lastig omdat de oudere mensen niet duidelijk spreken en ook een zwaar dialect hebben. Maar ook dat gaat steeds beter en Annelies begint al een enkel dialect woordje mee te kletsen.

Het leven zo dicht in de natuur is geweldig!!!!

Albert geniet met volle tuigen van het buiten bezig zijn met hout, de tuin en het huis.












We genieten van de ruimte om ons heen en beseffen ons steeds dat we helemaal vrij staan dus geen vaste buren hebben, er niemand op je bord kijkt als je buiten wilt eten enz!!!




We zitten ook veel buiten of op de veranda of als het regent aan de zijkant op de overdekte veranda.

Wat missen we hier ...........

Natuurlijk Marloes en Jasper !!!

Dat heeft verder geen uitleg nodig

Onze vaste vrienden en familie
Maar hoe raar het ook klinkt sommigen hebben we het afgelopen jaar meer gezien dan toen we in Nederland woonden.
En daar hebben we nu een leuk mail kontakt mee.

Het gemak waarmee je alles deed in Nederland........

-even de telefoon pakken om iets te regelen... moet je hier 3 keer over nadenken hoe je dat gaat zeggen

-even naar de super of de gamma als je iets vergeten bent... vergeet het maar de super wil nog wel maar dat is alles.






- even een bloemetje halen.... doen we hier niet meer veel te duur en niet om aan te zien voor een verwende Nederlander.We halen het wel uit de natuur, ook erg mooi en ligt ook wel in mijn straatje.

-De markt iedere week kan ik erg missen al dat fruit en de groenten.

-Annelies kan haar werk soms missen /Albert helemaal niet.

-Mijn fiets.......... het gemak waar mee je even op de fiets stapt om wat te doen!!!

Ach zo zijn er natuurlijk altijd dingen die je mist maar waar je weer andere dingen voor terugkrijgt.

Op naar het tweede jaar.

Hopelijk dat de stijgende lijn in de massages zich verder voorzet.
Iedereen is erg tevreden dus dat zal wel goed komen.





Sinds de laatse publicatie in Vest Telemark Blad, tijdens de Noorse massage dag en een mailing naar verschillende bedrijven, is het eerste bedrijf al over de brug voor een tweewekelijkse bedrijfsmassage. Verwachting is dat er snel meerdere zullen volgen.











Dus vol goede moed verder in het tweede jaar.

Nieuwste projecten

Een tuintafel waar een eland over heen kan lopen.

En een trap vanaf de veranda zodat we niet steeds om hoeven te lopen.

Nu nog de balustrade vernieuwen, dat is een wat grotere klus, vooral om de oude weg te halen.

Een weekje weg in Noorwegen

Het weekendje weg in de halve meter sneeuw van februari smaakte naar meer, maar dan zonder sneeuw en zonder vliegtuig. Om deze reden zijn we begin mei volgepakt met de auto en kinderen vertrokken via Duitsland en Denemarken naar Noorwegen. Vanwege de afstand ’s nachts overnacht in Noord-Denemarken. De volgende ochtend de Colorline Speedlink 1 genomen van Hirsthals naar Kristiansand. Daarna nog een paar uurtjes rijden over de 41 langs de meren naar Vradal.

Wat een verandering, het groen aan de bomen komt bijna uit, de wegen zijn ijsvrij en overal watervalletjes van het smeltwater. Alleen de sneeuw van de skipiste aan de overkant van het meer lag er nog in een groene omgeving, maar aan het einde van een zeer zonnige week was daar weinig van over.

Annelies had die week vrij maar Albert moest wel werken (rotsen opblazen en schilderen bij de tandarts). Annelies kon dan ook meteen alle plantjes die we hadden meegenomen (sla, rabarber, tomaat) goed verzorgen.

En wat een weekje was het !!. De hele week zodanig heerlijk zonnig weer dat we continue buiten waren. De kinderen hebben gespeeld in het beekje opzij of vaak met Mark met de luchtbuks geschoten. Maaike en Marina hebben samen hun eerste buitenrit te paard gemaakt. Via vaak zeer steile paadjes hebben zij de omgeving onveilig gemaakt. Niels is wezen vissen met een bootje en een net, samen met Mark.

Op donderdag hebben we een lange wandeling gemaakt in de bergen. Een prachtige ervaring met een hoop tegenstellingen. In korte broek en T-shirts, met natte voeten want overal waren er watervallen en was de grond verzadigd met water. Op bepaalde plekken lag er zelfs nog dikke sneeuw waar we door heen moesten ploeteren. En als klap op de vuurpijl hebben we een beverburcht gevonden en een bergmeer. (Wandelroute verkrijgbaar bij de gastheer en vrouw).

Vrijdag zijn we naar Fyresdal geweest waar een Duitse vliegclub op bezoek was. Op het vliegveld stonden inderdaad meerdere kleinere toestellen. Daarna op het strand gelegen, het plekje waar Albert en Annelies altijd met de camper stonden en waar de kinderen konden spelen aan de rand van een steenkoud meer. En……. op de terugweg een echte eland gezien.

Zaterdag samen met Albert ons voorlopig weer laatste ontbijtje in Noorwegen genuttigd, afscheid van Annelies genomen, die helaas moest werken en toen moesten we de terugtocht naar ons kikkerlandje weer onder ogen zien.

Samenvattend, weer een heerlijk weekje vakantie, in een prachtige omgeving, met het mooiste weer van de wereld, gezellig avondjes rond de vuurton in goed gezelschap.
Wij hebben ervan genoten, tot de volgende keer.

Boompje verplanten

Ook in Noorwegen verplanten wij bomen. De Noren vinden dat heel erg raar!!!!

Dit is een els en we hopen dat hij het heeeeeeel goed gaat doen!!!!

Meer foto's in het album.

Het voorjaar komt.

Het lijkt al wat voorjaar te worden de sneeuw gaat langzaam weg en we horen heel veel vogels. Op de zaadkoker is het een drukte van belang. Iedereen in Noorwegen leeft toe naar de Pasen, iedereen heeft vakantie en trekt er op uit. Wij zingen voor de Pasen nog mee met een klein concert van ons koortje, het is taizè muziek dus makkelijk te volgen en mee te zingen. Helaas was het koor groter dan het publiek maar de sfeer was erg goed. Met de Pasen hebben we niet met het koor mee gezongen omdat we de muziek nog niet konden mee zingen. Maar we zijn wel wezen luisteren het was wel een bijzondere dienst het laatste lied werd buiten gezongen onder de klok, we stonden met het koor en de andere mensen in de zon en de sneeuw te zingen dat was heel bijzonder, na het lied gingen de klokken luiden en wens je elkaar een fijne Pasen toe. Ja........ je las het goed weer in de sneeuw!!!!

De dag voor Pasen sneeuwt het de hele dag en valt er een halve meter sneeuw. Albert moet aan het eind van de dag nog even met de auto weg, maar er is nog niet geschoven dus is het een grote witte deken waar geen weg meer is te ontdekken, hij rijdt dus de greppel in de auto ligt zo scheef dat hij door de andere deur naar buiten moet en lopend verder gaat. Mark heeft later de auto met onze buurman Olaf met de tractor er weer uit getrokken. Dus toen Albert weer thuis kwam stond de auto weer op z'n plek voor het huis. In huis gaan de kleine klussen gestaag door maar nu het weer beter wordt zijn we ook veel buiten.

We hebben een bord geschilderd bij de postbussen en èèn voor in de tuin met "albies velvære" nu moeten ze ons toch echt kunnen vinden.

Inmiddels is de auto ook voorzien van onze naam en telefoonnummer.

Ik heb een feest gehad met de meiden van het hotel er ging een van de meisjes trouwen en 1 keer in het jaar hebben ze een feest van het fooien geld en al de drank die is blijven staan op de kamers. Apart hoor zo'n feest met alleen maar meiden maar het was heel gezellig en ik heb heerlijk gedanst. En toen even een knuffel weekend naar marloes en jasper, voor Albert de eerste keer weer terug naar Nederland voor mij de tweede keer. We hebben flink wat inkopen gedaan van grote spullen die we in Noorwegen nog misten en hebben dat gelukkig bij marloes en jasper op de zolder kunnen zetten tot juni als we met de camper komen. Zondag hebben we onze 30 jarige bruiloft gevierd met wat vrienden en familie, gelukkig was mark er ook bij die hebben we 's-morgens van schiphol gehaald. Wij op de maandag morgen weer naar Bremen naar het vliegveld en Mark nog even met zijn zus een paar dagen op stap. En dan weer op ons vakantieadres in Noorwegen( thuis dus....... ) zitten we nu heerlijk in de zon naar de nog besneeuwde bergen te kijken en verbranden langzaam, we werken wat in de tuin en soms wat voor een boterham .............. wie doet ons wat !!!! Het wordt nu echt voorjaar de narcissen komen nu uit de grond de knoppen van de kersen en pruimen boom worden nu dikker, ik kan mij al verheugen op de bloesem, de vogels vliegen af en aan voor voer of takjes. Er komen ook steeds meer soorten vogels bij; mussen, groenlingen, vinken, mezen, sijsjes, goudvink, en laatst de beflijster. Over al zie je wat uit de grond komen maar ik weet nog niet precies wat het wordt. Wat er ook uit de grond kwam was een immense rode mieren hoop op een plek waar we de hangmat willen op hangen niet handig dus. Albert aan de gang berg open halen vuurtje er in 2 dagen stoken na 4 dagen smeulde het nog maar de mieren waren er ook nog, Op internet wat op gezocht en te veld met een grote emmer uienpuree ....... helaas ook hier hebben ze geen boodschap aan. Dus nu maar naar de winkel voor grover geschut!!!! Albert is nu bezig met een kasje neer te zetten voor wat groente en moeten er zo langzamer hand ook weer wat bomen om het huis heen worden geplant, de bessen struik moet worden verzet en er moet nog een frambozen en bramen haag worden geplant. Werk genoeg dus!!!!! De hout voorraad voor de komende winters ligt al klaar om gezaagd en gekloofd te worden het is inmiddels zo'n 18 kuub.......... dus als je zin hebt!!!!!!!!

Februari

Wat een gezellige maand was dat het stond helemaal in het teken van de loge's. Eerst kwam Anuschka ze kwam met mark mee die net in nederland bij zijn zus was geweest voor een lang weekend.
Anuschka heeft vooral niets gedaan dus uitgerust, gelezen en genoten van het uitzicht en toch nog even op de langlauf ski's gestaan wat dan ook gelijk een kapote elleboog opleverd.
Toen kwamen bart en marina voor een weekend wel dat verhaal staat hier onder door bart zelf geschreven. Maar het was erg gezellig!!!
En dan pels met de kinderen, met de boot dit keer en dat ging heen gelukkig goed.
Veel gekletst,en gezellig bij elkaar gezeten ze zijn ook veel wezen wandelen en op elanden safari.
Maar helaas geen elanden gezien wel veel keutels dus.................... wat moeten hier veel elanden gelopen en gelegen hebben!!!!!!
De laatste dag nog even bij het vuurtje zitten buiten met een kom echte hollandse erwten soep en weer terug...............Of toch niet......................Helaas???????????? de boot gaat niet door de storm golven van 11 meter..... dus nog een dagje. Ha ha ha !!!!!
Veel geregeld voor het thuis, werk en school front en nog een dagje genieten.
Op de boot waren de golven toch nog erg hoog wat voor tamar wat problemen op leverde maar ze zijn weer aan de overkant.
Eerste week van maart was Margriet met haar schoonzus nog op visite en die hebben nog even genoten van een hot-stone massage.
En zo zijn we heel snel de maand februari door gerold en gezellig gerold mogen we wel zeggen.

De winter is nu toch echt op zij retour de sneeuw om het huis is weg in het ski gebied ligt nog genoeg maar de temperatuur zit net boven nul dus ook daar is het regelmatig pap!!
Ik verlang nu wel naar het voorjaar en naar bloemen in het veld want bloemen kopen laat je hier wel uit je hoofd 12 euri's voor een bos tulpen!!!!!!
Albert is druk met het vellen van bomen in het bos en de zaak naar beneden halen voor de volgende winter voorraad.

Een weekendje weg in Noorwegen………

Om het nieuwe onderkomen van Albies eens nader te bekijken, hebben Marina en ik besloten om een lang weekend (8-11 febr) over te vliegen. Na het nodige uitzoekwerk, is gekozen voor een goedkope vliegtrip met Ryanair vanaf Bremen (tip: Op vliegveld Bremen is de whisky en shag goedkoper als in Nederland). Na een voorspoedige autoreis en vliegtrip kwam de eerste kink in de kabel: zware mist op het vliegveld Torp. Helaas moesten we dus uitwijken naar het grote vliegveld Gardamoen, ten noorden van Oslo. Gelukkig was er wel een bus geregeld van Gardamoen naar Torp. Na een totale vertraging van bijna 4 uur zijn we toch op Torp aangekomen waar we eindelijk Annelies en Albert in de armen konden sluiten.

Hup, in de auto en op weg naar huize Albies in Vradal. Weer bijna 3 uur rijden over wegen waar spijkerbanden in de wintermaanden duidelijk geen overbodige luxe zijn. De reistijd geeft dan wel een goede mogelijkheid om even bij te kleppen over de laatste ontwikkelingen.
’s Nachts rond één uur op het honk, even drinken en dan gauw slapen in een heerlijk zacht bed.

Zaterdag was een drukke dag, Annelies moest werken en Albert, kreeg tot zijn schrik zomaar 6 klanten op die dag. Blijkbaar hebben wij een positieve invloed op de klantenkring. De buurt wezen verkennen en het dorpje ingelopen. Het is vrij beperkt en dus je bent er snel weer uitgelopen. ’s Avonds wafels gebakken wat in Noorwegen een grote culinaire hit blijkt te zijn.

Zondags was het schitterend weer, dus zijn we met zijn vieren gereden naar het Vradal Skipanorama. Bovenaan de berghelling zijn ze een groot huttenpark (Hytte) aan het bouwen. Ze liggen er schitterend bij, maar de bedragen zijn er ook dan naar. Een startprijs van omgerekend € 150.000 oplopend naar € 360.000, dat zijn toch hele bedragen!!! Nog samen met Albert een stevige wandeling gemaakt met een avontuurlijke terugtocht.
Annelies had inmiddels uitgebreid en heerlijk gekookt. Mark was ook thuis, dus gezellig met zijn allen gegeten.

Maandag stond in het teken van de terugtocht. Aangezien het schitterend weer was met een strakblauwe lucht hebben we gekozen voor de alternatieve toeristische route; via Kviteseid, Fjagesund, Ulefoss en Porsgrunn naar het vliegveld. Aangezien twee auto’s een file betekent, een zeer rustige rit met zeer mooie vergezichten waarbij de bergen weerspiegeld werden in het water. Het is dan opvallend hoe afgelegen bepaalde hutten liggen. Je moet er soms uren voor rijden en dan ook nog eens met een bootje over om er te komen. Op het vliegveld inchecken, afscheid nemen en dan maar wachten op het vliegtuig. Op dat moment verliet het geluk ons; vanwege de mist werd de vlucht geannuleerd. Er werd ons wel een alternatief geboden om ’s nachts naar Stansted te vliegen (als die vlucht ook zou komen) en dan de volgende avond naar Bremen terug te vliegen. Alternatief was twee dagen wachten tot de volgende vlucht naar Bremen. Na lang discusseren en overleg met Annelies en het thuisfront, besloten om terug te keren naar Vradal om dan zelf een vlucht te boeken vanaf Gardamoen. Dan hadden we in ieder geval meer zekerheid dat de vlucht vertrok, aangezien dit blijkbaar het seizoen is dat mist veelvuldig voorkomt (koude lucht over warm fjord water) en Gardamoen wel de faciliteiten bezit om onder slechte omstandigheden te vliegen. Na de lange rit weer terug op het honk en snel een vlucht geboekt voor woensdag.

Dinsdag was een onverwachte vrije dag. Toch iedereen ingelicht die het moest weten en er het beste van maken. ’s Ochtends was het reeds erg mistig in het dal, maar Mark belde van boven de piste dat het daar strak blauw was. In de middag zijn de dus naar boven gegaan waar Marina de ski kunsten heeft toegepast (de meeste pistes zijn blauw, breed en licht glooiend).

Woensdag morgen vroeg de bus genomen naar Oslo en Gardamoen en vandaar ‘s avonds naar Amsterdam gevlogen. Na een voorspoedige ongeplande treinreis waren we ’s avonds laat weer thuis.

En….in het weekend als toegift nog een tripje naar Bremen. Daar stond de auto gelukkig nog trouw te wachten.

Kort samengevat: een fantastisch verblijf en een lange…, lange…., lange…. reis. (de foto's inclusief een aantal panorama's zijn toegevoegd aan het fotoalbum)

Een half jaar later.

Eens even gaan zitten voor een evaluatie van dit afgelopen half jaar.

Het huis is geweldig op geknapt en we blijven voorlopig nog wel bezig met van alles en nog wat aan te pakken.
Het laatst is de toilet aan de beurt geweest die moest nog even gedaan worden voor we de hoos aan loge's kregen.
Verder staan de waskamer en de plinten in de hal plus deur sponningen nog op het programma en natuurlijk het kleine halletje en de garderobe.

Het werken in het hotel valt niet mee het is erg zwaar maar ook dat went en je wordt er goed gespierd van Ha Ha!!
De kontacten met mijn collega's lopen nu wat soepeler, na een flinke aanvaring beginnen ze aan mij te wennen en ik aan hun.
De gemeente helpt me om een andere baan te vinden in de omsorg ( verzorging) of op de barne hage (kleuterschool ).

Albert zijn massage praktijk begint langzaam te lopen dat heeft tijd nodig. In het hotel is hij voor het personeel nu 1 uur in de 14 dagen beschikbaar, met Stoelmassage en dat wordt door het hotel betaald. Dat loopt storm dus daar zal wel gauw uitbreiding op komen.
Om de gaten te vullen werkt hij ook voor de gemeente en knapt wat gebouwen op, de tijd kan hij zelf indelen dat is makkelijk met de massage klanten.
We zijn al wel bekent in de hele omgeving hier omdat we veel folders hebben verspreid en al een keer in de krant hebben gestaan. Ook komt er elke week een advertentie in het regionale krantje en mond op mond reclame doet natuurlijk ook veel. Alle klanten zijn erg enthousiast, waarbij er ook een aantal uit het dorp zijn.

We zijn begonnen in een koortje van de gemeente kviteseid. Het is een heel klein koor ongeveer 12 man en het klinkt zoals wij een lied voor het eerst zongen in het koor in nederland om het even uit te proberen. Maar dat mag de pret niet drukken, het gaat om de kontacten.
Ik ben begonnen met een schilders bijeenkomst, er wordt niet geschilderd maar besproken waar je mee bezig bent en er wordt gekeken waar geexposeerd kan worden, goed voor mijn noors dus

De taal .......... Help!!!!!
We hebben in nederland bokmål geleerd en hier spreken ze nynorsk en een zwaar dialekt dat valt dus niet mee.
We hebben een poos les gehad op de `Steiner skole`in fyresdal maar dat schoot niet zo op en het was erg ver rijden we zijn dus nog opzoek naar een goed alternatief ( ik denk dat het de buurvrouw wordt die spreekt ook dialekt )

De buurtjes zijn erg aardig maar je ziet ze niet zoveel nu in de winter, dus als ik er een los zie lopen buiten roep ik meteen voor een kop koffie en dat is dan erg gezellig.
De mensen van de stacaravans, hier vlak bij, zijn erg vriendelijk en komen wat vaker zelf voor kontact zoals met oud en nieuw.
Daarbij helpen ze ons regelmatig met het opstellen van een goed lopende brief of tekst op een foldertje.
En natuurlijk de gewoontes van de noren.

Buiten dit alles is het erg genieten hier van de natuur en het uitzicht.
Het is nu al vanaf half november winter en er ligt erg veel sneeuw en ijs. want het dooit hier ook regelmatig en dan vriest het weer op, dat is voor het pad naar boven heel vervelend met onze auto geen probleem maar met de auto van Mark wel en het lopen valt dan ook niet mee dus ben ik blij met mijn `gebit`(pinnen onder de schoenen die je er aan een elastiek zo om kan doen )

Er lopen regelmatig reeen rond het huis maar die zien we nooit ( balen!!!! ) we zien het aan de sporen.
De das die regelmatig bij ons huis liep is nu in winterslaap dus zien we niet. maar er zijn des te meer vogels die bij ons komen eten.
De elanden komen niet zo dicht bij huis maar als we langs de bosrand lopen. boven ons huis. zien we erg veel sporen.

Het gemis van nederland .........ja ach, wat zal ik daar van zeggen........

We missen natuurlijk Marloes en Jasper erg, gelukkig zien we ze regelmatig en hebben we ook veel kontact via de P.C...... maar toch!!
Met vrienden hebben we ook via de P.C. kontact en we hebben regelmatig vrienden over.
Alberts broer en zijn vrouw zijn al geweest mijn broer met vrouw is net geweest en dat is heel erg fijn.
Mijn oud collega is pas geweest en over een week komen Paul en Els met de kinderen.

Wat ik ook wel mis is de markt, ik was pas in nederland even op de markt in Zeist en toen had ik echt iets van,Wwaauw!!! wat een weelde!!! dat heb je hier dus niet, die overvloed aan spullen, vooral de bloemen en de vele groenten.
Wij hebben 2 maal in het jaar een markt maar dat is niet zo als de markt in nederland.

Ik zou haast Mark vergeten, die is sinds december skileraar en geniet volop van de hele dag op ski's staan en het les geven. het is ook geweldig om te zien hoe dat jong zich beweegt op de ski's Albert doet geen moeite meer om hem bij te houden.
In het weekend werkt hij nog in het restaurant van het hotel.
Verder heeft hij 2 sollicitatie's uitstaan en dat is nog even afwachten wat dat wordt.
Een nieuwe opleiding zit nog wel in zijn hoofd, dus wie weet!!

Volgens mij is het aardig wat info over het eerste half jaar maar wil je nog wat weten ......VRAAG HET!!!!!

Perlemorskyer

Parelmoerwolken, ook wel Polaire Stratosfeer Wolken genoemd, kunnen ontstaan in de ozonlaag, op meer dan 12 kilometer hoogte in de stratosfeer bij extreem lage temperaturen onder -80 graden. Het zijn betrekkelijk kleine wolkenpartijen met prachtige kleuren, die ontstaan door reflectie van zonlicht in de kleine ijskristalletjes waar deze wolken uit ontstaan. In Nederland zijn ze heel zelden te zien en alleen enige tijd na zonsondergang of vóór zonsopkomst wanneer de wolken op grote hoogte nog door de zon worden beschenen. Ze worden het vaakst gezien in gebieden waar het hoog in de atmosfeer extreem koud is zoals de Zuidpool en landen als Groenland en Noorwegen. Ook in ons land zijn ze soms te zien wanneer een zeer koud gebied in de ozonlaag passeert.

Zo wakker worden

Nieuwe auto???

Een witte auto is ook wel mooi
En met verhoogd dak.
Wel raar dat de ruitenwissers naar voren wijzen.

Of zijn het richtingaanwijzers?

Een ondergesneeuwde sneeuwpop.

Lijkt wel een shumo worstelaar met de hoed van Tommy Cooper.

De winter nu echt begonnen?

Al ruim 3 dagen sneeuw.

Wat we in Nederland als regen kregen is hier nu sneeuw.

De veranda ligt al helemaal vol, bijna tot aan het raam.

We zullen de sneeuw toch een keer moeten verwijderen.

Als het compacter wordt en er nog meer bij komt, is het bijna niet meer weg te scheppen.

De buren vertelden dat een paar jaar geleden, bij het afschuiven van het sneeuwdek vanaf het dak, een paar planken waren gebroken. Maar toch zonde om zo'n stilleven te verstoren?

De basis voor de nieuwe sneeuwman is al weer gelegd, dus Marjas kunnen hem weer opbouwen.

De komende maanden zal hij dan wel blijven staan.

Wanneer zou dit pak sneeuw van het dak af glijden.

En wie krijgt de douche?

Gelukkig nieuwjaar - godt nytt år.

Ja, ook in Noorwegen oliebollen bakken.




De Noren kwamen al gauw op de lucht af en hebben meegedaan aan de oliebollenproef.



De man met bril en beige jas is Nico,
de Nederlander die 36 jaar geleden is
geemigreerd.

Ook de erwtensoep vond gretig aftrek,
onder veel complimenten.

Ook nog lekker kunnen skien met de skileraar Mark.